Thursday, May 31, 2012

නුඹ මගේ වෙලා....♥

ආදරෙන් බැඳුන දා
මා නුඹෙයි කීව දා...
ඇරඹුනා තවත් එක්
සුන්දරවු ආදර කථාවක්...

දෙඅත් පටලවා
ඇවිද ගිය ගමන් මග...
ආදරෙන් මට ලං වුනා
වෙන් කරන්නට නොහැකි තරමට.....

අපේ අත්වැල් දුරස් කරනට
මාන බැලුවා කවුරු කවුරුත්...
සංසාරේ පුරුද්දකට 
ලංවුනා තව ලංවුනා....

අද මා දකින්නේ
සිහිනයක් නොව සැබෑවක්මය....
මා පැතු සෙනෙහස
මටමමයි අද මගේමයි.....

නෙතු නොපියාම
මා දකින මේ සිහිනයේ,
රැදෙන්න මා අභියසම
මියෙන තුරා ආදරෙන්.....♥♥

ප/ලි
(නිෂ් මේක ලිවුවෙ නිෂුයි නිෂ්ගේ කුමාරයයි එකතු වෙලා අවුරුද්දක් පිරුණ දා...)


Monday, May 28, 2012

තාරුකා...3




තාරුකා 1 කොටස..
තාරුකා 2 කොටස...


සීයා අසනිප උනාට පස්සෙ  කවිඳු  ගැනත් තාරුකා ගැනත් හොයලා බලන්න කවුරුත් උන්නෙ නෑ.චාරුනි නැවත ලංකාවට පැමින තාරුකාවත්  කවිඳු වත් ඔවුන්ගේ පාසලේ නේවාසිකාගාර වල නැවැත්තුවා.ඒ වෙන කොට ළමයි දෙදෙනාම යමක් කමක් තේරෙන වයසේ උන්නෙ..ඒ නිසා චාරුනි පියල් ගැන දරුවන්ට කිවුවා..මුලදි ඔවුන් අකමැති උනත් පසුව තම මව ගැන හිතා ඔවුන් චාරුනිගේ තිරනයට එකඟ උනා.
චාරුනිගේ පියා අසනිපෙන් නිසා චාරුනිගේ පොඩි මල්ලි පියාව භාර ගත්තා.චාරුනි නැවත පිටරට ගියා.
පියලුයි චාරුනියි එහිදි විවාහ උනා...

ටික කාලයක් යද්දි පියල්ගෙන් චාරුනිට දරුවෙක් ලැබෙන්න උන්නා..පියල් කැමති උනේ තමන්ගේම දරුවෙකුට.ඉතින් චාරුනිත් පියලුත් ආශාවෙන් බලන් උන්නා ඒ දරුවා ලැබෙනකන්..චාරුනිට දරුවා ලැබුනා.ඒ දරුවා ගෑනු ලමයෙක් ඔවුන් ඇයට අමා කියලා නම තිබ්බා..ඒ වෙද්දි  කවිඳුවයි තාරුකාවයි චාරුනි ඉන්න රටට ගැනිමට සියළුම ලියකියවිලි බාර දිලයි තිබුනේ...

ටික කාලයකට පසු  කවිඳුගෙයි තාරුකාගෙයි රට යන ගමනත් හරි ගියා.ඒ වෙන කොට ෂෙහාන් සා/පෙ පංතියෙ උන්නෙ.විභාගය ඉවර වෙන කන් ලංකාවේ ඉඳලා තාරුකායි  කවිඳුයි ඔවුන්ගේ අම්මා ඒ කියන්නෙ චාරුනි ලඟට ගියා..

මුලදි පියල්  කවිඳුටයි තාරුකාටයි ආදරෙන් උන්නත් පස්සෙ ඒක ටිකෙන් ටික අඩු උනා..පියල් ඔවුන් දෙදෙනාට කරදර කරන්න පටන් ගත්තා.ඒ මොන දේ උනත් එක බඩවැල කපා ආපු ඔවුන්ගෙ නංගි අමාට තාරුකාත්  කවිඳුත් වෙනස් කමක් කරේ නෑ.චාරුනිත් පියලුත් වැඩට ගියාම අමා උන්නේ  කවිඳුයි තාරුකායි ලඟ..ටික දවසකින් තාරුකාව ඒ රටේ පාසැලකට දැම්මා..තාරුකා ඉගෙනිමට දක්ෂයි. කවිඳුව වෙනත් පාඨමාලාවකට යොමු කරා.

ටික කාලයක් ගත වුනා.පියල්ගෙන් එන කරදර එන්න එන්නම වැඩියි..චාරුනි ආයෙත් අසරන උනා.චාරුනි කල්පනා කලා මේකට කරන්න ඕනෙ මොකක්ද කියලා..චාරුනි බය උනා තමන් ට තමන්ගේ බාප්පගෙන් සිදුවුන දේ පියල්ගෙන් තාරුකාට වෙයි කියලා.තාරුකාගේත්  කවිඳුගෙත් හිතේ පියල් ගැන තරහවක් තිබුනා...ඒ පියල්ගෙන් වෙන කරදර නිසා..අවසානයේ චාරුනි තීරණයකට එනවා.. කවිඳු  පිරිමි දරුවෙක් නිසා ඔහුට සමාජය ගැන ටිකක් හෝ තේරෙන නිසා ඔහුව ඒ රටේම තියා ගෙන ඔහුට රැකියාවක් සොයා දි ඔහුව වෙනත් කාමරයක නැවැත්තුවා..

තාරුකාව නැවත ලංකාවට යවන්න තිරණය කරනවා..චාරුනි තාරුකාවත් අමාවත් රැගෙන ටික දවසකට ලංකාවට යනවා..මොන දේ උනත්  කවිඳු ටත් තාරුකාටත් මෙන් අමාගේ පියාව අමාට නැති කරන්න චාරුනිට හිත දෙන්නෙ නෑ..තමන්ගේ පවුල රැක ගන්න ඕනා නිසාත් තාරුකාගේ අනාගතය ලස්සන කරන්න ඕනා නිසාත් තමයි චාරුනි එහෙම තිරණයකට පැමිනෙන්නෙ.ලංකාවට ගොස් චාරුනි තාරුකාව කන්‍යා සොයුරියන් සිටින කන්‍යාරාමයක තාරුකාව නවත්තනවා.නැවත තාරුකා ඉස්කෝලේ ගමන ආරම්භ කරනවා..
පසුව චාරුනි අමාත් රැගෙන නැවත පියල් ලඟට පැමිනුනා.පියල් ඉන්පසු සෑහෙන්න වෙනස් වුනා.මේ වෙනකන් චාරුනිට අතක් වත් නොඉස්සපු පියල් පොඩි දේටත් චාරුනිට ගහන්න පටන් ගත්තා..චාරුනි ඉවසුවා ගොඩක් ඉවසුවා.ඒ අමා ගැන හිතලා..

තාරුකා පාසැල් වැඩ ඉතාමත් අශාවෙන් කරගෙන ගියා.ඇය ඉතාමත් කිකරු දරුවෙක් නිසා කන්‍යා සොයුරියන් පවා ඇයට ආදරය කරා.ඇය හැමෝගෙම හිත දිනා ජිවත් උනා...තමන්ගේ අම්මාත් අයියත් නැතිව සිටිම දුකක් උනත් ඇය ඒ ගැන නොසිතා ඉගෙන ගත්තා..
කාලේ ගෙවුනා...සා/පෙල හොඳින් සමත් වු තාරුකා විශ්ව විද්‍යාලයට යෑමට තරම් ලකුණු නොගත්තත් උ/පෙල සමත් උනා.

මේ වෙද්දි ඇය ප්‍රාථමික පාසැල් ගුරුවරියක්..ලස්සන තරුණියක්..ඇගේ ආච්චි අම්මා ඒ කියන්නේ චාරුනිගේ මවත් ඇය සමඟ චාරුනි කලකට පෙර මිලදි ගත් නිවසේ පදිංචි වෙලා සිටිනවා..මේ වන විට තාරුකාට විවාහ යෝජනා රැසක් ආවත් ඇය නම් කියන්නේ තමන් අම්මගේ ජිවිතෙන් පාඩමක් ඉගෙන ගත්තා කියලයි..ඒත් අපි හැමෝම ප්‍රාර්ථනා කරන්නේ තාරුකාට චාරුනිට අත් වුන ඉරනම අත් වෙන්න එපා කියලා..

මේ වන විටත් චාරුනි පියල් සමඟයි ඉන්නේ ඒ අමා නිසා..තවටත් චාරුනි දුක් විදිනවා..තාරුකා නිතරම කියනවා අම්මාට ලංකාවට එන්න කියලා.ඒත් අමා පියල්ට ගොඩක් ආදරෙයි පියල් පවා එහෙමයි.ඒ නිසා ඇය ඉවසගෙන පියල් සමඟ ජිවත් වෙනවා..
කවිඳුත් දැන් සල්ලි යහමින් තියෙන තරුණයෙක්.ලඟදිම ලංකාවට එනවා විවාහ වෙන්න..
-----------------------------------------------------------------
ප/ලි =

  • දැන් කට්ටිය හිතනවා ඇති මේ මගේ ජිවිත කථාව කියලා..නෑ මේ මම දන්න කියන කෙනෙක්..

  • ජිවිත කථාවක් මේ තරමට පොඩියට ලියන්න බෑ..දිග වැඩි නිසා ප්‍රධාන තැන් පමනයි ලිවුවේ..

  • මේ කථාවෙ තාරුකාට වඩා චාරුනි ගැන සඳහන් උනත් තාරුකා ජිවිතේ ජයගත් තරුනියක් නිසයි මන් මේ කථාවට තාරුකා කියලා නම දැම්මේ.

  • තාරුකාගේ කථාවේ චාරුනි දිගටම තාරුකාව තමන් ලඟ තියා ගත්තා නම් ඇගේ කථාව මේ විදියට නෙමෙයි අවසන් වෙන්නෙ..

  • මේ කථාව ලියන්න හිතුනේ  අපි අතර ගොඩක් දෙනෙක් ඉන්නවා මේ වගේ අසරන උන..මේ කථාවෙන් පුංචි දෙයක් හරි තමන්ගේ ජිවිතයට ගත්තා නම් මම සාර්ථකයි..

  • අපේ ජිවිත වල අපි ගන්න සුළු සුළු තීරණ නිසා අපේ මුළු ජිවිතේම අඳුරු වෙන්න පුළුවන්..
මේ කථාවෙ ඉන්න සියළුම දෙනා අදටත් ජිවත් වෙනවා.කථාව ඇත්ත උනත් නම් ගම් වෙනස් කරා..මේ කථාව නිසා ඔවුන්ට කිසිම හානියක් නොවෙයි කියලා මන් බලාපොරොත්තු වෙනවා..

මාත් සමඟ රැදි සිටි ඔබ සැමට ස්තුතියි...


Saturday, May 26, 2012

තාරුකා...2




තාරුකාගේ කථාවේ 1 කොටසට මෙතැනින් යන්න...තාරුකා..1 .


ඇන්ටනි රෑ දවල් නැතිව රැකියාවක් සොයනවා.දැන් දින හතරක් ගෙවුනා.චාරුණි ඇන්ටනිගෙන් පනිවිඩයක් බලාගෙන ඉන්නවා.ඇන්ටනිට අධ්‍යාපන සුදුසුකම් නැති නිසා රැකියාවක් සොයා ගැනිමට අපහසුයි.අවසානයේ ඔහුට රැකියාවක් ලැබෙනවා.ඒ මිතුරෙකුගේ ගරාජයක..උන්නු හැටියට මේකත් හොඳයි කියලා ඇන්ටනි  දවසේ පඩියට රැකියාව කරන්න පටන් ගන්නවා.
                   සති දෙකක් ගත උනා.ඇන්ටනිගේ අතේ මුදල් ටිකක් තියෙනවා ඇන්ටනි චාරුනිට පනිවිඩයක් යවනවා.පසුවෙනිද එනවා කියා.චාරුනිත් ඇදුම් පැලදුම් දෙකතුනකුත් පාසැල් බෑගයේ දමා ගෙන එදින පාසැල් එනවා.බස් නැවතුමේ ඇන්ටනිව චාරුනි දකිනවා.බස් රථයෙන් බැස ඇන්ටනිත් සමඟ වෙනින් බසයක නැඟ ඇන්ටනිලගේ ගෙදර යනවා.ඒ වෙද්දි ඇන්ටනි තම දෙමාපියන්ව දැනුවත් කරලා තිබුනේ.චාරුනිව ඒ දෙමාපියන් ආදරෙන් පිලිගත්තා.
ටික දිනක් ගෙවුනා.ඔවුන් දෙපල සතුටින් ආදරෙන් උන්නා.චාරුනිගේ තාත්තලත් චාරුනිව හොයලා හොයලා බැරිම තැන හිත හදා ගත්තා.ඔය අතර තුර චාරුනිට දරුවෙක් ලැබෙන්න ආවා.එතකොට චාරුනිට යන්තම් දහ අට ලැබුවා විතරයි.මේ වෙලාවේ හැටියට අමාරුකම් තිබුනත් ඔවුන් ඒ දරුවව හදා ගන්න තීරණය කලා..ඔවුන්ට ලැබුනා ලස්සන පුතෙක්..ඔවුන් දරුවට කවිඳු කියලා නම තිබ්බා..ඒ අතර තුර ඇන්ටනිට පිටරට යන්න මාර්ගයක් උදා උනා.ටික ටික චාරුනිගේ දෙමාපියනුත් කථා කරන්න ගත්තා..

මොන දේ උනත් ඇන්ටනි චාරුනිලගේ දෙමාපියන්ගෙන් උදවු බලාපොරොත්තු උනේ නෑ.දරුවෙකුත් ඉන්න නිසා වෙනදා වගේ නෙමෙයි.වියදම් වැඩියි.ඒ නිසා ඇන්ටනි රට යන්න තිරණය කලා. කවිඳු ට ඒ වෙද්දි අවුරුද්දක්.ඇන්ටනි රට ගියා.ඇන්ටනිගේ තාත්තයි අම්මයි දවාලෙට නිවසේ නැති නිසා චාරුනියි දරුවයි තනියම.සරෝජනි ඒ වෙද්දි රැකියාවකට වෙනත් ප්‍රදේශයකට ගිහින් තිබුනා.ඒ නිසා චාරුනිවයි දරුවා වයි චාරුනිගේ පුංචි අම්මා ඒ කියන්නෙ චාරුනිගේ අම්මගේ නංගි එයාගේ ගෙදර එක්කන් ගියා.
පුංචි අම්මට දරුවෝ නෑ.බාප්පයි පුංචයි විතරයි ඒ ගෙදර උන්නෙ.බාප්පා තමන්ගේම ව්‍යාපාරයක් කරගෙන ගියා.ඇන්ටනිත් චාරුනිට සතියට දෙතුන් පාරක් පමණ කථා කරනවා.වියදමට සල්ලිත් එවනවා.

දිනක් පුංචි අම්මා හදිසියකට එලියට ගියා.එදින බාප්පයි චාරුණියි දරුවයි විතරයි ගෙදර උන්නේ.එදින කවුරුත් නොහිතපු දෙයක් සිද්ධ උනා.චාරුණිගේ බාප්පා අතින් චාරුණි අනාථ උනා.ඒ චාරුණිගේ කැමැත්තතෙන් නෙමෙයි.එදින චාරුනි නැවත දරුවත් රැගෙන ඇන්ටනිගේ ගෙදර ගියා.ඇන්ටනිට සියළුම විස්තරේ කිවුවා.ඉන් පසුව ඇන්ටනි හදිසි නිවාඩුවක් ඉල්ලලා ලංකාවට ආවා.ටික දවසක් යද්දි චාරුනිට නැවතත් දරුවෙක් ලැබෙන්න.ඇන්ටනිත් චාරුනිත් හොඳටම දන්නවා මේ ලැබෙන්න යන දරුවා ඇන්ටනිගෙ නෙමෙයි කියලා.අනිත් හැමෝම හිතුවේ ඒ ඇන්ටනිගේ දරුවෙක් කියලා.ඒත් ඇන්ටනි ඒ දරුවා වත් භාර ගන්නවා.
චාරුනිට දරුවා ලැබෙන්න කලින් නැවත ඇන්ටනි රට යනවා.ඒ චාරුනිවත් ළමයි දෙන්නවත් ඒ රටට ගන්නවා කියලා පොරොන්දු වෙලා....

ටික දවසකින් චාරුනිට දෙවනි දරුවත් ලැබුනා.ලස්සන හුරුබුහුටි කෙලි පොඩ්ඩක්.ඇයගේ උප්පැන්නේ පියාගේ නමට ඇන්ටනිගේ නම ඇතුල් කරා.චාරුනි ඇයට තාරුකා කියලා නම තිබ්බා..චාරුනියි දරුවො දෙන්නයි උන්නෙ ඇන්ටනිගේ ගෙදර..ඔය අතර තුර ඇන්ටනි චාරුනිට දුරකථන ඇමතුම් දෙන එක එන්න එන්නම අඩු උනා...වියදමට සල්ලි එවුවෙත් නෑ..ආයේ චාරුණි අසරන උනා.ඇයට පිහිට වෙන්න කවුරුත් නෑ.ඇන්ටනිගේ දෙමාපියනුත් වයසයි.රැකියා කරන්නෙත් නෑ.සරෝජනි තමයි ඒ දෙන්නවත් බලා ගත්තේ.ඒත් චාරුනිටයි දරුවො දෙන්නටයි වියදම් කරන්න තරම් වැටුපක් ඇයට ලැබුනේ නෑ..අවසානයේ චාරුනි දරුවොත් රැගෙන ඇගේ පියාගේ නිවසට ගියා.ඒ වෙද්දි චාරුනිගේ ලොකු මල්ලි විවාහ වෙලා ඔහුගේ බිරිඳගේ නිවසේ පදිංචි වෙලා.පොඩි මල්ලියි තාත්තයි විතරයි උන්නේ.අම්මා රට...
කාලේ ගෙවිගෙන ගියා.ඇන්ටනිගෙන් ඇමතුම් නැත්තටම නෑ.දරුවොත් ලොකුයි.වියදමුත් වැඩියි.බැරිම තැන චාරුනිත් රට යන්න තිරණය කලා.පසුව චාරුනිගේ අම්මට තම අදහස කිවුවා.චාරුනිට රට යන්න සියළුම දේ අම්මා ලැහැස්ති කරා. කවිඳු  චාරුනිගේ තාත්තා ලඟත් තාරුකා චාරුනිගේ ලොකු මල්ලි භාර ගන්නත් කැමති උනා.ඒ වෙද්දි චාරුනිගේ ලොකු මල්ලිටත් දරුවො උන්නෙ නෑ.චාරුනි ඇගේ අම්මා ලඟට ගියා.ඒ කියන්නේ පිට රට.
ලොකු මල්ලිගේ බිරිද තාරුකා ව ආදරෙන් බලා ගත්තා. කවිඳු ත් දැන් ඉස්කොලෙ යනවා තාරුකා පෙර පාසැලේ.චාරුනිත් රට රැකිවක් කරලා හැම මාසෙම වියදම් එවනවා..ඒ අතරතුර ඇන්ටනිගේ වෙන සම්බන්දයක් ගැන චාරුනිට ආරංචි වෙනවා.පසුව ඇය ලංකාවට පැමිණ දික්කසාද නඩු දමනවා.
                                                දෙදෙනාගේම කැමැත්ත මත ඒ දෙදෙනාට දික්කසාදය ලැබෙනවා.ඇන්ටනි දරුවන්ට නඩත්තු මුදල් දීමට එකඟ වුනත් චාරුනි එය ප්‍රතික්ෂේප කලා.පසුව නැවතත් චාරුනි රට රැකියාව සඳහා පිටත් වුනා.


චාරුනි තවම තරුනයි ලස්සනයි හැමෝම කිවුවා ඇයට තව කසාදයක් කර ගන්න කියලා..ඇය එයට කැමති වුනේ නෑ.ඇය රැකියාව කර එකතු කර ගත් මුදල් වලින් ගෙයක් ගත්තා..ඒ වෙද්දි චාරුකාගේ ලොකු මල්ලිගෙ බිරිඳට දරුවෙක් ලැබිලා..තාරුකාට වෙනස් කම් කරන්න පටන් ගන්නවා.ඒ වෙද්දි තාරුකා හතරෙ පංතියේ.තාරුකාට එතැන ඉන්නම බැරි තත්ත්වයක් උදා උනා.පසුව ඇය චාරුනිට ඒ බව පැවසුවා.පසුව චාරුනි තාරුකා වත් සියා ලඟ නැවැත්තුවා. කවිඳුත් තාරුකාත් එකට පාසැල් ගියා..ඒ වෙද්දි චාරුනිගේ ලොකු මල්ලිත් විවාහ විමටයි සිටියේ....

ටික කලක් ගෙවුනා.චාරුනිට තමන් ඉන්න රටේ සිටින තවත් ලාංකිකයෙක් මුන ගැසුනා.ඔහු පියල්.ටික කාලයක් ආශ්‍රය කරද්දි ඒ දෙදෙනා පෙම්වතුන් උනා.ඒ වෙන කොට පියල් චාරුනි පිළිබද සියළු දේ දැනගෙන උන්නෙ.(තම බාප්පාගෙන් චාරුනි අනාථ උන බව හැර)පියල් ඇයව භාර ගන්න කැමති උනා.ඇය තමන්ගේ දරුවො දෙන්නට පණටත් වඩා ආදරේ කලා.ඔවුන් ගැන හිතලයි නැවත කසාද බදින්නත් හිතුවේ.චාරුනිගේ පොඩි මල්ලිත් විවාහ වුනා.ඔහුත් ඔහුගේ බිරිඳත් වෙනම පදිංචියට ගියා..
    දැන් තාරුකායි  කවිඳු යි සියයි විතරයි ගෙදර උන්නෙ.ඒ අතර තුර  තාරුකා වැඩිවියට පැමිනුනා.ඒත් සමඟම වාගේ තාරුකාලගේ සියා අසනිප උනා..


තාරුකාටත් කවිඳුටත් ඊලඟට මොකද වෙන්නේ...?
තාරුකා 3 වන කොටසින් බලාපොරොත්තු වන්න..


Thursday, May 24, 2012

තාරුකා...


තාරුකා කියන්නේ ලස්සන ගෑනු ලමයෙක්..එයා මේ ලෝකෙට එන්න කලින් ඉඳලම එයාට උනේ අසාධාරනකම්.දෛවය කොච්චර එයාට අසාධාරණකම් කලත් ඇය ඒවට නොසැලි මූණ දුන්නා.දැන් ඇය ප්‍රාථමික පාසැල් ගුරුවරියක්.මේ ඇගේ කථාවයි..
(නම් ගම් වෙනස් කරාට මෙය සත්‍ය කථාවක් මේ කථාවේ චරිත අදටත් අපි අතරම ඉන්නවා.....)

------------------------------------------------------------------------------

චාරුණි කියන්නේ පිරිමි සහෝදරයින් දෙදෙනෙකු මැද හැදෙන සැපවත් ජිවිතයක් ගතකරන යෞවන වයසේ  දැරියක්.පවුලට සිටින එකම ගෑණු දැරිවි නිසා හැමෝම එයාට ආදරය කලා.චාරුනිත් සතුටින් කාලය ගත කලා.චාරුනිගේ අම්මා උන්නේ පිටරටක.නිවසේ වැඩ කටයුතු සඳහා කාන්තාවක් පැමිනියා.
සරෝජනි කියන්නෙ චාරුණිගේ උසස් පෙල පංතියේ සිටින ඇයගේ ලඟම මිතුරියයි.ඇය  දෙමල තාත්තා කෙනෙකුටයි සිංහල අම්මා කෙනෙකුටයි දාව ඉපදුන කෙනෙක්.දවසේ කුලියට කුලි රස්සාවට යන පියා තමයි ඒ පවුලේ සම්පුර්ණ වියදම දැරුවේ.ඇගේ අම්මත් ඉද හිට අහල පහල ගෙවල් වල පොඩි පොඩි වැඩ කරලා කියක් හරි උපයා ගත්තා.ඇයට තව අයියා කෙනෙක් උන්නා.ඔහු නමින් ඇන්ටනි.ඔහු තරුණ වියේ පසුවන ඉලන්දාරියෙක්.එනමුදු කිසිඳු රැකියාවක් කලේ නෑ.
චාරුණිගෙයි සරෝජනිගෙයි යාළුකමට ජාතිය ආගම ප්‍රශ්නයක් උනේ නෑ.සරෝජනිට නැති බැරි වෙලාවල් වලදි හැම උදව්වක්ම කරේ චාරුණියි.ඉතින් කාලයත් ගෙවිගෙන යනවා.. 
 කොච්චර පිරිමි ලමයි චාරුනිගේ ආදරය පතා ගෙන ආවත් ඇයගේ හිත නැවතුනේ ඇන්ටනි ලඟ..ඒ කියන්නේ සරෝජනිගෙ අයියා.
            ඇන්ටනි එයාලගේ අම්මා වගේ.ඔහුට තිබුනෙ සිංහල පෙනුමක්.සමත් පැහැපත් සරෝජනි තාත්තා වගේ තලෙලුයි.සෑම දිනයකම ඇන්ටනි චාරුනි බලන්න පාසල ලඟට ආවා.

ටික දවසකින් ඔවුන් පෙම්වතුන් උනා.කාලේ ගෙවිගෙන යනවා.ඔවුන් නිතරම වගේ මුණ ගැසුනා.කථා බහ කලා..ඔවුන්ගේ ආදරයට ජාති බේද බාදාවක් උනේ නෑ.අවුරුද්දක් පමණ ගෙවුනා.චාරුනිගේ ගෙදරට මේ සම්බන්දේ ගැන ටික ටික ආරංචි උනා.
දිනක් ඔවුන් දෙදෙනා කථා කර කර ඉද්දි චාරුනිගේ තාත්තා එතැනට ආවා.ඒ වෙලාවෙ නම් චාරුණි ගොඩක් බය උනා.තාත්තා ඇවිත් චාරුනිගේ කම්මුලට පාරක් ගසා ඇන්ටනිටත් ගසා චාරුනිව ඇදගෙන ගොස් මෝටර් රථයට නග්ගවාගෙන ගියා.ඇන්ටනිට සිතා ගැනිමට නොහැකි උනා මොකක්ද උනේ කියලා.ඔහු ටික වෙලාවක් එතැන රැදි ගෙදර ගියා.ඔහුටත් දුකයි.
චාරුනිගේ තාත්තා ඇයට ගොඩක් ආදරෙයි.තාත්තා ඇයගෙන් ඇන්ටනි පිලිබද සියළු විස්තර ඇසුවා.ඔහුට තරහා ගියා ඇන්ටන් දෙමල කියලා දැන ගත්තම.ටික දවසක් ඇයව පාසැල් නොයවා ගෙදර තියා ගත්තා.ඒ මොන දේ උනත් ඒ දෙන්නාගේ හිත් වල තිබුන ආදරේ නම් අඩු උනේ නෑ.චාරුනිටත් ඇන්ටනිටත් දෙන්නට දෙන්නා නැතිව බැරි උනා.ඒ දෙන්නම දැනගෙන උන්නා මේ ප්‍රශ්නෙට මූණ දෙන්න තියෙනවා කියලා.
                               ටික දිනක් ගතවුනා.චාරුනිට නැවතත් පාසැල් යන්න වරම් උදා උනා.එදින චාරුනි සරෝජනි අතේ පනිවිඩයක් යැවුවා ඇන්ටනිට පසුවදාට වහාම ඇයව මුන ගැසෙන්න කියා.සරෝජනි ඒ බව ඇන්ටනිට කිවුවා.
                                               චාරුනි එදින පාසැල් ඇදුමින් ගෙදරින් ආවත් ඇය පාසැල් ගියෙ නෑ. කලින් දින සරෝජනිට කිවු පරිදි ඇන්ටනි ඇවිත් උන්නා.චාරුනිට උවමනා වුනේ ඇගේ දුක ඇන්ටනිට කියන්නයි.චාරුනියි ඇන්ටනියි බස් රථයකට නැග ඇන්ටනිගේ ගෙදරට ගියා.ඇන්ටනිගේ හිතේ තිබුනෙ හරිම පිරිසිදු ආදරයක්.චාරුනිට නරකක් කරන්න ඒ හිතේ කොතැනකවත් අදහසක් තිබුනෙ නෑ.එදින ඇන්ටනිලගේ ගෙදර කිසිවෙක් උන්නෙ නෑ.තාත්තා වැඩට ගිහින් අම්මත් එලියට ගිහින්.සරෝජනිත් ඉස්කෝලේ ගිහින්.ගෙදර උන්නේ ඇන්ටනියි චාරුනියි විතරයි.චාරුනිලාගේ ගෙවල් වගේ සැප සම්පත් වලින් පිරුන ගෙයක් නෙමෙයි ඒක..ඒත් චාරුනිගේ ආදරේට ඒ එකක්වත් භාදාවක් උනේ නෑ.චාරුනි ඇන්ටනි ලඟ අඬා වැලපුනා ඇයට ගෙදර යන්න බෑ කියලා.ඒත් ඇන්ටනිට පුළුවන් කමක් තිබුනෙ නෑ ඇයව ගෙදර නවත්වා ගන්න.මොකද ඒ වෙද්දිත් ඇන්ටනිට රැකියාවක් තිබුනෙ නෑ.ඇන්ටනි ටික දවසක් ඇගෙන් ඉල්ලුවා.ඇන්ටනිලාගේ ගෙදරින් මේ සම්බන්දෙට අකමැති වෙන්නෙ නෑ කියලා ඇන්ටනි දන්නවා.ඇන්ටනිගේ අම්මා හරි අහිංසක කෙනෙක්.තාත්තා උනත් එහෙමයි වැඩි කථා බහක් නෑ.ඒ උනත් මේ තත්ත්වෙන් චාරුනිව ගෙදර තියා ගන්න බෑ....
                                  ඇන්ටනි චාරුනිට කිවුවා රැකියාවක් සොයා ගන්නකන් වත් ඉවසන්න කියලා.එදින ඇගේ හිත හදලා හදලා ඇයව ගෙදර යැවුවා.ඇන්ටනි දහ අතේ කල්පනා කලා මොකද කරන්නෙ කියලා..ඇයව ඔහුට ඕනේ.ඇයට පණටත් වඩා ආදරෙයි.කොටින්ම කිවුවොත් ඇයත් සමඟ සම්බන්දෙ පටන් ගත්තායින් පසුව ඔහු පරන පුරුදු සියල්ලක්ම නැවැත්තුවා..යාළුවෝ එක්ක මත්පැන් පානය කරන එක,රස්තියාදු ගසන එක.එහෙත් ඔහුට රැකියාවක් සොයා ගැනිමට කලින් උවමනා උනේ නෑ.එහෙත් දැන් නම් කොහෙන් හෝ රැකියාවක් සොයා ගත යුතුමයි.    

ඇන්ටනිට රැකියාවක් ලැබෙයිද..? ඇන්ටනි චාරුනිව එක්කාගෙන යයිද..?
තාරුකා 2 කොටසින් බලාපොරොත්තු වන්න....

( තාරුකාගේ කථාව එක කොටසින් ඉවර කරන්න හිතුවත් ලියාගෙන යද්දි දිග වැඩි උනා වගේ..ඒ නිසා කොටස් තුනකින් ඉදිරිපත් කරන්නම්...)



--------------------------------------------------------------------------------


Tuesday, May 22, 2012

කියා දෙන්න මේ ආදරේද...?

සඳ කුමරුන් වැඩියා සේ
මගේ ලොවම එළිය වෙලා....
සිත්තම් ඇඳි මගේ හදේ 
     නොමැකෙන සිතුවමක් වෙලා.....
කිසි දිනයක නොවුන ලෙසට
මගේ හිතම උමතු වෙලා.....
නොදැනේ මේ ආදරේද
     කියා දෙන්න තව ලංවෙලා...♥♥

Monday, May 21, 2012

සම්මුඛ පරික්ෂනයට ගිය හැටි....

මං ඉන්න රටේ මේ කාලේ තාමත් සීතල නිසා උදේට නැගිටින්න ගියාම මරන්න ගෙනියන්න හදනව වගේ තමයි නැගිටින්නෙ..එලාර්ම් එක තියලා නිදාගෙන උදේට එලාර්ම් එක වැදුනම ඒක ඕෆ් කරලා අයේ පැය කාලකින් නැගිටින්න වෙලාව තියෙනවා.ඔහොම දෙතුන් පාරක් කරලා තමයි නැගිටගන්නෙ.
ඉතින් කොහේ හරි යන්න ඕනා උනාම අන්තීම මොහොතේ තමයි ලෑස්ති වෙන්නෙ.ඉතින් අම්මගෙන් බැනුම් අහගෙන තමයි නැගිටලා ලෑස්ති වෙන්නේ..

ඉතින් මේ සිද්ධිය දැන් ටිකක් කල්.මට සම්මුඛ පරික්ෂනයක් තිබුනා උදේ 8ට.ඊට කලින් දා රෑ මන් එලාර්ම් එක උදේ 6ට තියලා නිදා ගත්තා.ඔන්න එලාර්ම් එක වැදුනා.මන් නැගිටලා ඒක ඕෆ් කරලා ආයේ 6.15 තිබ්බා.ඒකත් වැදුනම ආයේ 6.30ට තිබ්බා.මේ රටවල් වල බස් නම් විනාඩි 5න් 5ට වගේ තියෙනවා.ඉතින් මගේ ගමනට බස් රථ දෙකක යන්න ඕනේ.විනාඩි 20 ගමනක්.
ඉතින් 6.30 එලාර්ම් එකත් වැදුනා.දැන් නම් මන් නැගිට්ට.පැය 1/2න් ලෑස්ති උනා.කලින් දවසේ ඇඳුම් එහෙම අයන් කරලා තිබුන නිසා අවුලක් උනේ නෑ.දැන් ලෑස්ති වෙලා අම්මටත් කියලා එලියට ආව.බස් හෝල්ට් එක අපේ ගෙවල් හරියෙමයි.ඉතින් එතනට ගිහින් විනාඩි 4න් බස් එක ආවා.ෂිට් එකකුත් හම්බුනා මන් ඉදගෙන ගියා.ඒ බස් එකේ ගිහින් බහින්න ඕනේ ඒ බස් එක ගිහින් නවතින අන්තිම හෝල්ට් එකේ.එතනින් තමයි අනිත් බස් එක ගන්න ඕනේ.ඔන්න මන් ගිය බස් එක ගිහින් අන්තිම හෝල්ට් එකට කලින් හෝල්ට් එකේ නැවැත්තුවා.ඒ පාර බස් එකේ ඩ්‍රයිවර් කෑ ගහනවා මෙතනින් එහාට බස් එක යන්නෙ නෑ කියලා..
මදැයි දැන් ඉතින් බැහැපන්කො...මාත් බැහැලා ඊලඟ හෝල්ට් එකට පයින් ආවා.මේ රටවල් වල ලංකාවේ බස් වගේ තැන් තැන් වල සෙනඟ උන්නා කියලා නවත්තන්නෙ නෑ.ඒ වගෙම එක හෝල්ට් එකක ඉඳලා අනිත් එකට යන්න මහා දුරකුත් නෑ.හැම හෝල්ට් එකකම එක බස් එකක් ගියාම ඊලඟ බස් එක එන්නෙ කොච්චර වෙලාවකින්ද කියලා මිනිත්තු ගානත් දාලා තියෙනවා.
ඔන්න මාත් දැන් පාරෙන් මාරු වෙලා අනිත් හෝල්ට් එකට යන්න ආවා. ඊලඟ බස් එක ගන්න.ඒත් එක බස් එකක්වත් පේන තෙක් මානෙකවත් නෑ.යන්කෝ බලන්න ගියා හෝල්ට් එකට.බස් එකේ නම්බර් එක දාලා ඒත් වෙලාව දාලා නෑ.විනාඩි 10ක් විතර උන්නා ඒත් නෑ..දැන් 7.30 වෙලාව.තව පැය 1/2 යන්නත් ඕනේ.

මන් පයින් ආවා හෝල්ට් 3,4ක් පහු කරන් ඒත් නෑ.වෙලාවක් දාලත් නෑ..ටික දුරක් ආවා..මෙන්න බොලේ රේස් එකක්..වාහනත් නෑ.කෙල්ලන්ගෙ රේස් එකක්..අයියෝ ඒ නිසා තමයි බස් නැත්තේ
දැන් ඉතින් මොනා කරන්නද පයින් යන්න වෙලාවත් මදි.සම්මුක පරික්ෂනේට යන්නත් එපැයි.ඕන දෙයක් කියලා පයින් ආවා.8ත් පහුවෙලා.මේ රටවල් වල වෙලාවක් කිවුවොත් ඒ වෙලාවටම යන්න ඕනේ.ඒත් ඉතින් දැන් කරන්න දෙයක් නෑ.කොහොම හරි මන් අදාල ස්ථානයට පයින්ම ගියා.විනාඩි 35ක් ප්‍රමාදයි.ගිහින් බෙල් එක ගැහුවා..දොර ඇරියා..මන් ඇතුලට ගියා..
පරික්ෂක- නම මොකක්ද?
මම- නිෂ්
පරික්ෂක-නිෂ් මොකද පරක්කු දන්නවනේ වෙලාවට සම්මුඛ පරික්ශන වලට ඉන්න ඕනෙ කියලා දැන් ඔයා පැය 1/2 ප්‍රමාදයි
මම- සමාවෙන්න සර් අද බස් තිබුනෙ නෑ.මන් ^%% ඉදලා පයින් ආවේ..
පරික්ෂක-හරි වාඩිවෙන්න

අවුලක් උනේ නෑ වැඩේ ගොඩ..අම්මේ මගේ වෙලාවට.

ඒත් එදායින් පස්සේ මම හිතා ගත්තා කොහේ හරි යන්න තියෙනව නම් අඩුම තරමේ පැය 2කට කලින් වත් ගෙදරින් එන්න ඕනා කියලා..
එදා ගෙදර ගිහින් අම්මගෙන් බැනුම් කෝටියයි..මන් මට නෙමේ වගේ උන්නා..ඇයි මගෙනෙ වැරුද්ද...

ඔන්න ඔහොමයි මන් සම්මුඛ පරික්ෂනේට ගියේ.....












Saturday, May 19, 2012

අපි බඳිමු...

මුහුද ඉර ගිලගන්න ඔන්න මෙන්න..ඇය ඔහුගේ උරහිසේ ඔළුව තියගෙන ඉර මුහුදට ගිලෙන හැටි බලන් උන්නා...ඔහු ඇයගේ සියුමැලි ඇඟිලි තම රළු ඇඟිලි වලින් පටලවාගෙන..මුහුදු වෙරලේ සිටින දාහක් දෙනා ඔවුන් දෙදෙනා දෙස බැලුවත් ඔවුන් දෙදෙනා ඔවුන්ගේ ලෝකෙක...

ඔහු- අපි බඳිමු...
ඇය- හා..ඒත්
ඔහු- ඇයි ඒත්?
ඇය- ම්හුහු..නිකන්..
ඔහු- නෑ කියන්න...ඇයි ඒත් කිවුවෙ..?
ඇය- එතකොට අම්මලා..
ඔහු- රැවුලයි කැඳයි බෑ..රැවුල නම් රැවුල කැඳ නම් කැඳ..
ඇය- ඒත් මට දෙකම ඕනේ..
ඔහු- එහෙනම් මාව අත අරින්න..
ඇය- මන් මැරෙයි..
(ඇය හෙමින් ඉකි ගසයි)

ඔහු- එහෙනම් අම්මලව...
ඇය-එයාලා අපිට ශාප කරයි...
ඔහු- අම්මලා එහෙම නෑ ටික දවසකින් හරි යයි...
ඇය- නෑ මන් හිතන්නෙ නෑ..අපෙ අම්මලා කිවුවොත් කිවුවා..
ඔහු- ඔයා වගේ....
ඇය- හ්ම්ම්...මන් වගේ තමයි..අපි කාලෙට ඉඩ දෙමු..
ඔහු- කොච්චර කාලයක් ද..
ඇය- අපි දෙන්නට එකතු වෙන්න පුළුවන් දවසක් එනකන්..
ඔහු- එහෙම දවසක් එයිද..
ඇය- අම්මලාට තේරෙයි..මට ඔයා නැතිව බෑ කියලා....
ඔහු- කවදද..?
ඇය- කවදා හරි..
ඔහු- අපි නාකි වෙයි... 
ඇය- කමක් නෑ..අපි එකතු වෙනව නම්.... 
ඔහු- අපිට ලමයි හදන්න බැරි වෙයි..
ඇය- අපි දෙන්නට අපි දෙන්න ඉන්නෙ...
ඔහු- ඒත් අපෙන් පස්සෙ පැවැත්මක් නැති වෙයි නෙ..
ඇය- ඔයාට පුළුවන්ද මාව අමතක කරන්න..
ඔහු- මැරුවත් බැරි වෙයි...
ඇය..හ්ම්ම්...දැන් හොඳටම හවස් උනා අපි යන්..
ඔහු ඒත්... ඒත් මගේ ප්‍රශ්න තාම එහෙම්මමයි නේ..
ඇය- අපි හෙට කථා කරමු..
ඔහු- හෙට හෙට හෙට..කවදද ඔය හෙට උදා වෙන්නෙ..
(ඔහු කෑ ගසයි)
ඇය- තරහ ගන්න එපා ඉතින්
ඔහු- ම්හු නෑ..හැමදාම උනේ ඔය ටිකනෙ.....
කොච්චර බලන් උන්නත් ඔච්චර තමයි...

ප/ලි
මේ සිද්ධිය නිෂ්ගෙ ජිවිතයට සම්බන්ධ දෙයක් නම් නෙමෙයි...ගොඩක් තැන්වල වෙන්නෙ මේ දේ...නිෂ්ටත් මේ වගෙ ප්‍රශ්න ගොඩක් ආවා...ඒ උනත් අන්තිමෙදි  නිෂ්ගෙයි නිෂ්ගෙ කුමාරයගෙයි  ආදරේ කොහොම හරි ජය ගත්තා....

ග්‍රිස් යකා...

අපේ පුංචි ඈයෝ කෑම කන්න ටිකක් හොරයිනෙ.ඉතින් අම්මලා එක එක ජාති පෙන්නලා, කථා කියලා තමයි බබාලට කෑම කවන්නේ..
ඉස්සර අපේ අම්මා අපිට කෑම කවලා තියෙන්නෙ කෑම කෑවෙ නැත්තම් ගෝනි බිල්ලා අල්ලන් යයි කියලා.දැන් බබාලා ගෝනි බිල්ලන්ට බය නෑනේ.ඉතින් මේකත් ඔය වගේ සිද්ධියක් තමයි.
අපේ සෙනුර (අයියගෙ පුතා) ඉන්නවනේ.එයත් ටිකක් කෑම කන්න හොරයි.ටිකක් කිවුවට කන්නෙම නැති තරම්.අපේ මම්ම තමයි එයාව බලා කියාගන්නේ.සෑහෙන්න දේවල් කියලා තමයි බත් කටවල් දෙක තුනක් වත් කවාගන්නේ.ඒකටත් වරුවක් විතර යනවා.
ඉතින් ඔය පහුගිය දවස් ටිකේ ග්‍රිස් යක්කු ගැන සෑහෙන්න කට කතා තිබුන කාලයක්නේ.දවසක් පුතාට රෑට කෑම කවන්න පටන් ගත්තලු.කොල්ලා කන්නෙම නෑලු.මම්මත් එක එක ජාති කිය කිය කෑම කවන්න ට්‍රයි එකලු.ඔන්න ඒ වෙලාවෙම සතෙක් කෑ ගහන සද්දයක් ආවලු.
කොල්ලා මම්මගෙන් ඇහුවලු, ඒ මොකෙද්ද මම්මෙ කියලා.මම්මා ගත් කටටම කිවුවලු, ඒ තමයි පුතේ ග්‍රිස් යකා ඔය කෑ ගහන්නෙ බඩගිනි වෙලා.ඔයා කෑවෙ නැත්තම් ඔයාවත් අල්ලන් යයි කියලා.කොල්ල බය උන පාරට සේරම කෑම කෑවලු.

කොහොමින් කොහොම හරි ග්‍රිස් යකාට පින් සිද්ධ වෙන්න දැන් නම් කොල්ල කෑම ටිකක් කනවලු.

ප/ලි - ඔයාලගේ බබාලත් කෑම කන්නෙ නැත්තම් මේ ක්‍රමය අද්හදා බලන්නකෝ :)


Friday, May 18, 2012

මං චූටි බබා සහ පූස් පැටියා....

මේ සිද්ධිය උනේ මම බහරේන් රටේ ඉදලා ලංකාවේ අපේ ගෙදරට ආපු මුල් කාලේ වගේ.ඒ කියන්නෙ මන් චුටි බබා කාලේ.අපේ ගෙදර උන්නා පූස් පැටියෙක්.පැටියෙක් කිවුවට පැටියෙක්ම නෙමෙයි.පූසෙක්.
ඔන්න දවසක් මන් පුසත් එක්ක සෙල්ලම් කර කර උන්නලු.
ටික වෙලාවකින් අම්මලා පුසව බලද්දි පුසා නෑලු.ඉතින් අම්මලත් කොහේ හරි ඇති කියලා හිතාගෙන අම්මලගේ වැඩ කර කර ඉඳලා.
හවස් වෙලා අපේ මම්මා(අම්මගේ අම්ම) රෑට උයන්න එළවළු ගන්න ෆ්‍රිජ් එක ඇරලා.එක පාරම මොකෙක්ද මන්දා ඒකෙ ඉදලා පැනලා දුවලා ගිහින් දර ලිප තියෙන දිහාවට.අම්මලා ගිහින් බලලා.අනේ අපේ ගෙදර උන්නු පූසා.මන් පූසත් එක්ක සෙල්ලම් කර කර ඉදලා ඌව අරන් ෆ්‍රිජ් ඇතුලට දාලා.
ඔන්න එදා නම් පූසගේ වාසනාවට පූසා බේරුණා.
කොහොමද මන් චූටි බබාගේ වැඩ....

ඉංග්‍රිසි පංතිය නැවතුන හැටි...

මේ සිද්ධිය වෙනකොට මම 6 වසරේ.ඒ වෙනකොට ආදරෙ කියන්නෙ මොකක්ද කියලවත් දන්නෙ නෑනේ.ආදරෙ කියලා දන්නේ අපේ අම්මට තාත්තට තියන ආදරෙනේ.
අපේ පාසල බාලිකා පාසලක්.ඒ කාලෙදි අපේ පංතිවල මිස් ලා කියනව අපේ ඉස්කෝලේ අක්ක කෙනෙක් කා එක්ක හරි යාළුයි නම් මිස්ලට ඇවිත් කියන්න කියලා.අපිටත් තේරෙන්නේ නෑනේ.අක්කා කෙනෙක් අයිය කෙනෙක් එක්ක කථා කර කර උන්නමත් අපි ඇවිත් මිස්ලට කියනවා අහවල් අක්ක අයියා කෙනෙක් එක්ක අහවල් තැන කථා කරා කියලා.
ඉතින් ඒ වෙද්දි මම ඉංග්‍රිසි පංතියකට ගියා.ඒ ටිකක් අපිට ඈතින් නෑදෑ වෙන මිස් කෙනෙක් ලඟට.අපේ ඉස්කෝලේ ලඟමයි.අපේ ගෙදර ඉදන් ඒ පංතියට එන්න පැය 1/2 යනව.ඒ කාලේ අපේ ඉස්කෝලේ ඉවර වෙන්නෙ දවල් 2ට.
ඉතින් පංති පටන් ගන්නෙ 3ට.ආයේ ගෙදර ගිහින් එන්න වෙලා  නැති නිසා මම ඉස්කෝලේ ඇරිලා තව යාලුවෙක් එක්ක පංතියට යනවා.ඒ වෙද්දි මිසුත් පංතියට ඇවිත් ඒත් මිස් වෙනම කාමරෙක ඉදලා පංතිය පටන් ගන්න ටිකකට කලින් තමයි එන්නෙ.

අපේ පංතියේ රනුක කියලා ලමයෙක් උන්නා.අපේ වයසෙමයි.එයා මිශ්‍ර පාසලක.ඉතින් ඒ ලමයාගෙ ගෙවල් තියෙන්නේ පංතිය ගාවමයි.මගේ ගෙවල් පංතිය හරියෙම තිබුන නම් මම යන්නේ පංති පටන් ගන්න ටිකකට කලින්.ඒත් රනුක, මායි මගේ යාලුවයි පංතියට ගිහින් ටිකකින්ම එයත් එනවා.අපිට වැඩක් නෑනේ ඉතින් එයා කීයට ආවත්.
මායි මගේ යාලුවයි පංතියේ අනිත් අපේ යාළුවො එනකන් කියො කියො ඉන්නවා.
ඒ පංතියේ බන්කු දකුනු පැත්තේ ඉස්සරහ ඉදන් පිටි පස්සට වෙනකන් දාලා තියෙනවා.තව වම් පැත්තේ හරහට බන්කුවක් දාලා තියෙනවා.

ඒ බංකුවේ ඉදගන්න කෙනෙක්ට දකුනු පැත්තේ බංකුවල ඉන්න හැමෝවම පේනවා.ඉතින් රනුක ඉදගන්නේ ඒ බංකුවේ.අපි ඉන්නෙ දකුණු පැත්තේ බංකුවේ.ටික දවසක් යද්දි රනුක වේලාස්සන ඇවිත් ඒ බංකුවේ ඉදගෙන මන් දිහා කන්න වගේ බලනවා. ඒ කාලෙදි ඉතින්කොල්ලො එක්ක අපි රණ්ඩු කරන කාලේ.මාත් ඔරවලා අහක බලනවා. ඔහොම ටික දවසක් ගියා.
අපේ ඉස්කෝලේ මගේ පංතියෙ ලමයෙක් උන්නා සුභාෂිනි කියලා.මන් ඉස්කෝලේ ගිය දවසක සුභා මන් ලගට ඇවිත්..
සුභා -නිෂ් ඔයා රනුකව දන්නවද?
මම - කවුද?
සුභා - %^*  මිස්ගේ ඉංගිලිෂ් ක්ලාස් එන්නේ.
මම - ආහ් ඔව්. ඉතින්
සුහා- එයා මගේ හොඳ යාළුවෙක්
මම - ආහ් එහෙමද
සුභා- ඔව් අනේ එයා අපේ දහම් පාසලේ.
මම- එයා ‍බෞද්ධ ද?
සුභා- ඔව්
මම- හ්ම්
සුභා- මේ ඒක නෙමෙයි නිෂ් එයා මගෙන් ඔයා ගැන ඇහුවනෙ
මම- මන් ගැන.ඒ මොනවද?
සුහා- ඔයාව යාළු කරලා දෙන්න කිවුවා.
මම- පිස්සුද අනේ මම කැමති නෑ.
ඔන්න ඔච්චරයි.මම ගියා ගෙදර.අම්මට විස්තරේ කිවුවා ඒ දවස් වල අම්මයි මායි අතරෙ රහස් නෑ.(දැනුත් එහෙම තමයි ඉතින් ඒත් ටිකක් තියෙනවා  :D)
අම්මට කිවුවට කලබල උනේ නෑ.ඒත් පස්සෙ මම පංති යන්න බෑ කිවුවා.ඒ කොල්ල එන නිසා.පස්සේ අපේ අයිය ගිහින් අපේ පංති කරන මිස් හම්බෙන්න කියලා තිබුනා විස්තරේ මන් පංති එන්න බෑ කියනව කියලා.
පස්සේ මිස් රනුකගෙන් අහලා තිබුනා.ආරංචියෙ හැටියට එදායින් පස්සේ රනුකත් පංති ඇවිත් නෑ.පස්සේ තමයි ආරංචි උනේ රනුකලා අපේ තාත්තගෙ පැත්තෙන් නෑදැයො වෙනවත් කියලා.ඊට පස්සේ රනුක මන් දිහා බැලුවෙ නෑ.පාරෙ යද්දිද් හම්බුනාම බිම බලන් යනවා.
අද වෙද්දි රනුක හොඳ ගායකයෙක්.ප්‍රසිද්ධ නාලිකාවක තිබුන ස්ටාර් තරඟයකින් අන්තිම වටවලටත් ඇවිත්.

සීනි බෝල වගේ...

මේකත් මට චුටි කාලෙදි වෙච්ච දෙයක්..අපේ අම්මට අසනීප වෙලා ලු.ඉතින් අම්මට බෙහෙත් අරන් ඇවිත් බෙහෙත් ටික කබඩ් එක උඩින් තියලා.අම්මා ඉතින් කුස්සියෙ වැඩ ලු.මටත් ඉතින් අතපය තියන් ඉන්නත් බෑනේ.මන් කබඩ් එක ලඟට බංකුවක් තියලා ඒක උඩට නැඟලා කබඩ් එක උඩ තිබ්බ අම්මගෙ බෙහෙත් පෙති (සීනි බෝල) අරන් කාලා ලු.ටික වෙලාවකින් මගේ ඇගේ පලු දාලලු.අම්ම නම් හොඳටම බයවෙලා.තාත්තටත් කෝල් කරලා ගෙදර ගෙන්න ගෙන මාව බෙහෙත් ගන්න ගිහින්.කොහොම හරි ටික දවසකින් හරි ගියා ලු.
ඒත් ඉතින් තවටත් මතක් කරනවා ඒක.ඒ නිසාමද මන්දා අදටත් බෙහෙත් බොද්දි කිසි අමාරුවක් නැතිව බෙහෙත් බොන්න පුළුවන්.
ඔන්න ඔහොමයි මන් බෙහෙත් පෙති සීනි බෝල කෑවේ.

Thursday, May 17, 2012

අපේ පුංචි කුමාරයා...

මේ තමයි අපේ පවුලේ පුංචිම සාමාජිකයා..හැමොගෙම ආදරේ හුරතලේ මැද හැදෙන මගේ අයියගේ කොලු පැටියා.අපේ තාත්ත නම් කියන්නේ අපේ පවුලට වාසනාව ගෙනාවෙ මෙයා කියලා.
ඕං ඉතින් මෙයා හම්බෙන්න අක්කට දින දීලා තිබුනෙ  අප්‍රියෙල් 1දා.කොහොම හරි අක්කව හොස්පිට්ල් එකට ගෙනිච්චෙ මාර්තු 31.ඒත් අක්කට කිසිම අමාරුවක් නැති නිසා අක්කට සිසේරියන් කරන්න ඕනෙ කියලා ඩොක්ටර්ස් ලා කියලා එදාම ඇතුලට අරන් තිබුනා.කොහොම හරි මායි අපේ මම්මායි (අම්මගේ අම්මා) හොස්පිට්ල් එක ලඟ එලියට වෙලා උන්නා.අක්කගේ නංගි අක්ක ලඟ උන්නා.
අක්කගේ නංගිගෙන් call එකක් එනකන් මට ඉවසුමක් නෑ ඉතින්. පස්සෙ ටික වෙලාවකින් call එක ආවා අක්කට පුතෙක් ලැබුනා කියලා.ඒත් ඉතින් ඒ වෙලේ ඇතුලට යන්න බෑනේ.තවත් ටික වෙලාවක් ඉන්න උනා ඇතුලට යන්න දෙනකන්.අයියත් ආවා.
දැන් ඇතුලට යන්න වෙලාව හරි.ඔන්න දැන් වාට්ටුව ලඟටත් ගියා.මදැයි ඇතුලට යන්න දෙන්නෙ දෙන්නටලු.ඉතින් අයියා ගියා.තව එක්කෙනාටයි.මම්මත් ගියා.අනේ මට යන්න දුන්නෙ නෑ දැන් මට ඇඩෙන්න වගේ.කොහොම හරි සිකියුරිටි දෙන්නට කියලා කියලා විනාඩි 5කට බලන්න ඉල්ලුවා.අනේ ඒ දෙන්නා ඉදල ඉදලා අන්තිමෙදි මගේ කන් කරච්චලේ නිසාද මන්දා යන්න කිවුවා.මාත් කිවුවා විතරයි දුවගෙන ගියා.

Add caption
මං යද්දි මී පැටියෙක් වගේ ඉන්නවා අපේ පැටියා.මාත් ඕන් බයෙන් බයෙන් අතට ගත්තා.ඒ වෙලාවෙනම් මගේ ඇස් වලට කඳුලුත් ආවා සතුටට.
පස්සෙ ඉතින් දවස් දෙකකට පස්සෙ එයාව ගෙදර ගෙනාවා.ඊට පස්සෙ ඉදලනම් එයාගෙ නැන්දට හරියට වැඩ.එයා ලඟමයි..
ඉතින් එයාට අපි නම තිබ්බා සෙනුර කියලා.දැන් නම් එයා ලොකුයි.

මං නැති වෙලා....

ඔන්න මේ සිද්ධිය වෙද්දි මට  අවුරුදු 3 1/2 ක් විතර ඇති..මන් ඉපදුනේ බහරේන් කියන රටේ අපි උන්නු ගේ තිබුනේ පාර අයිනෙමයි.අපේ තාත්තා ඉතින් උදේට වැඩට යනවා හවසට ගෙදර එනවා.මායි අම්මයි විතරයි ගෙදර ඉන්නෙ.ඉතින් ඔය සිද්ධිය වෙන දවසෙත් තාත්ත වැඩට ගිහින්.ඉතින් අම්මත් එක්ක මන් උන්නට අම්මටත් ගෙදර වැඩනෙ.හැමතිස්සෙම මාව බලන්නත් බෑනේ අනික මන් ගේ ඇතුලෙනෙ.ඉතින් ඔහොම ටික වෙලාවක් ගිහින්..අම්ම මාව බලද්දි මම නෑලු
ඉතින් අම්මා හැමතැනම හොයලා ඉතින් ලංකාවෙ වගේ නෙමෙයි නේ.ගෙවල් මහා ලොකු නෑනෙ.අම්මා හොයල හොයලා බැරිම තැන පාරටත් ගිහින් බලලා.ඒත් නෑලු.පස්සෙ පාරෙන් එහා පැත්තටත් ගිහින්.අම්මා හොදටම බය උනාලු.පාරෙන් එහා පැත්තේ පොඩි සුපර් මාර්කට් එකක්ලු තියෙන්නේ.අපේ අම්මලා නිතරම යන එන නිසා ඒ අන්කල් අදුරනවලු.ඉතින් අපෙ අම්මව දැකලා අන්කල් එතනට අඩ ගහලා.මාව පෙන්නුවලු.
මන් සත 50ක් අතේ තියන් කඩේ බඩු තෝරනවලු..හි හි හි
පස්සේ අම්මට  අසුහාර දහට මල පනින්නත් ඇති මට පාරවල් දෙකකුත් ගහලා ගෙදර එක්කන් ගිහින්.

පස්සෙ ඇහුවලු කොහොමද පාරෙන් මාරු වුනෙ කියලා.ඉතින් මන් කිවුවලු වාහන වලට නවතින්න කියලා අත දික්කරලා පාරෙන් මාරු වුනා කියලා..කොහොමද ටිකිරි මොලේ :D
හැබැයි ඉතින් පස්සෙ තාත්තගෙනුත් ගුටියක් කෑවා වගේ මට යාන්තමයින් මතකයි.....

Wednesday, May 16, 2012

බ්ලොග් කෙරුවාව....

ඔන්න මාත් පටන් ගත්තා බ්ලොග් එකක්..2010 ඉදන් තමයි මන් බ්ලොග් කියවන්න පටන් ගත්තෙ..ඉතින් ගොඩක් ආසාවෙන් උන්නෙ මගෙම කියලා බ්ලොග් එකක් පටන් ගන්නත්..ඒත් එහෙමයි කියලා මේ කෙරුවාව නිකන්ම පටන් ගන්නත් බෑනේ..අයියලා අක්කලා නංගිලා මල්ලිලා නැන්දලා මාමලා මට උදව් කරන්න ඕනේ ඕං මගේ මේ වැඩේටත්..මොකද දන්නේ නැති කෙනෙක්ට තමන් දන්න දෙයක් කියලා දුන්නම තමන්ගේ දැනුමත් වැඩි වෙනවලුනේ...:D 

මගේ ජිවිතේ රස මුසු දුක් මුසු තැන් ඔයාලත් එක්කත් බෙදා ගන්න මටත් අවසර....